- σπινθῆρες
- σπινθήρsparkmasc nom/voc pl
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
σπινθῆρες
Look at other dictionaries:
θάλαμος — (Φυσ.). Ονομασία διάφορων συσκευών που περιλαμβάνουν έναν χώρο με πολύ συγκεκριμένες συνθήκες και περιεχόμενο και χρησιμοποιούνται για τη μελέτη των ιδιοτήτων των στοιχειωδών σωματιδίων (ηλεκτρονίων, πρωτονίων, νετρονίων κλπ.). Η μελέτη αυτή… … Dictionary of Greek
σπινθηρίζω — ΝΜΑ [σπινθήρ(ας)] 1. εκπέμπω σπινθήρες, σπινθηροβολώ 2. εκπέμπω φωτεινές ακτίνες, ακτινοβολώ, φεγγοβολώ νεοελλ. 1. (για κρασί) σπιθίζω 2. φρ. «σπινθηρίζον πνεύμα» πνεύμα που εκπέμπει σπινθήρες ευφυΐας, που πετάει σπίθες, πολύ έξυπνο και… … Dictionary of Greek
αζινοβολώ — βγάζω σπινθήρες, σπινθηροβολώ, σπιθοβολώ. [ΕΤΥΜΟΛ. < αζίνα + παραγ. κατάλ. βολώ] … Dictionary of Greek
αποσπινθηρίζω — ἀποσπινθηρίζω (Α) βγάζω σπινθήρες, σπιθοβολώ … Dictionary of Greek
αυτοκίνητο — Όχημα το οποίο κινείται με κινητήρα που έχει πάνω του και το οποίο δεν σέρνεται από εξωτερική δύναμη. Γενικά χερσαίο όχημα που είναι κατασκευασμένο για να κινείται κατά κανόνα σε δρόμους και αντλεί την απαραίτητη για την κίνησή του ωστική δύναμη… … Dictionary of Greek
επίρρευμα — το (ηλεκτρ.) ηλεκτρικό ρεύμα που παράγεται μέσα σ’ έναν αγωγό που διαρρέεται από άλλο αρχικό ρεύμα όταν ανοίγουμε ή κλείνουμε το κύκλωμα τού αγωγού (οφείλεται στο φαινόμενο τής επαγωγής και εκδηλώνεται με τόξα ή σπινθήρες) … Dictionary of Greek
ηλεκτρισμός — Γενικός όρος που υποδηλώνει όλα εκείνα τα φυσικά φαινόμενα στα οποία παίρνουν μέρος ηλεκτρικά φορτία, είτε αυτά βρίσκονται σε ηρεμία είτε σε κίνηση. Για τον σκοπό της διατύπωσης των νόμων που διέπουν τα φαινόμενα αυτά και για ευκολία μελέτης,… … Dictionary of Greek
κατασπινθηρίζω — (Μ) εκπέμπω πολλούς σπινθήρες … Dictionary of Greek
περίπτερος — η, ο / περίπτερος, ον, ΝΑ αρχιτ. (κυρίως για αρχαίο ναό) αυτός που περιβάλλεται από σειρά κιόνων, από κιονοστοιχία, και στις τέσσερεις πλευρές του («ο πιο γνωστός περίπτερος ναός είναι ο Παρθενών») αρχ. 1. αυτός που πετά, που φεύγει ολόγυρα 2.… … Dictionary of Greek
πυρέκβολος — ον, ΜΑ (για λίθο) αυτός που παράγει φωτιά μσν. 1. μτφ. (για ομιλητή) αυτός τού οποίου οι λόγοι είναι φλογεροί, καυστικοί ή δηκτικοί, όπως οι σπινθήρες τής φωτιάς 2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ πυρέκβολα μηχανές παραγωγής φλόγας. [ΕΤΥΜΟΛ. < πῦρ… … Dictionary of Greek
